رامین انوری

	بیم و امیدهای زیادی در مورد وضعیت افغانستان در سال ۲۰۰۸ میلادی مطرح است

انفجارهای کنار جاده ای، حملات انتحاری و جنگ های مسلحانه میان نیروهای امنیتی و گروه طالبان که در بسیاری موارد تلفات سنگینی را به همراه داشت، در این سال شدت کم سابقه ای یافت.

بیش از ۱۴۰ حمله انتحاری در طول دوازده ماه، در کشوری که چهل و یک هزار نیروی مسلح بین المللی و هزاران نفر از نیروهای امنیتی افغان در آن مشغول تامین امنیت هستند، نمایانگر شدت نا امنی و افزایش فعالیت گروه طالبان است؛ گروهی که پنج سال پیش، شکست خورده تلقی می شد.

فعالیت گروه طالبان از سال ۲۰۰۲ میلادی سیر صعودی پیموده است. به شکلی که شدت نا امنی ها و تلفات ناشی از آن، هر سال به تناسب سال قبل بیشتر شده است.

میانگین تلفات ناشی از خشونتها در افغانستان در سال ۲۰۰۶، حدود چهار هزار بود، در حالی که براساس گزارشها، در سال ۲۰۰۷ بیش از شش و نیم هزار نفر در افغانستان کشته شدند. این تلفات شامل نفرات طالبان، غیرنظامیان و نیروهای امنیتی می شود.

مذاکره با طالبان و نگرانی حلقات سیاسی

با توجه به این مسئله، بیم و امیدهای زیادی در مورد وضعیت افغانستان در سال ۲۰۰۸ میلادی مطرح می شود.

افغانستان در سالی که پیش رو دارد، با چالشهای زیادی روبروست و به باور تحلیلگران، نیاز است تا دولتمردان افغان در همکاری با حامیان بین المللی خود راه های معقولی برای مبارزه با آن جستجو کنند.

سازمان ملل متحد با اعلام برنامه کاری خود در سال ۲۰۰۸ برای افغانستان گفته است که تلاش برای فراهم کردن زمینه های گفتگوی دولت با طالبان از اولویت های این سازمان در سال جدید خواهد بود.

درحالی که نارضایتی ها در مورد ادامه جنگ میان طالبان و نیروهای امنیتی در افغانستان در حال افزایش است، مذاکرات دولت با طالبان، به منظور یافتن راهی برای پایان دادن به نا امنی ها، می تواند از اهمیت زیادی برخوردار باشد.

نگرانی  دولت افغانستان و سازمان ملل متحد در عین حالی که تلاش دارند به مذاکره با طالبان سر و صورت دهند، این موضوع را نیز نباید از یاد ببرند که نگرانی های زیادی در میان حلقات مختلف در افغانستان در مورد نحوه اجرای این مذاکرات و چگونگی برخورد دولت افغانستان با شرایط و پیشنهادهای احتمالی طالبان وجود دارد

برخی از حلقات سیاسی در افغانستان که عمدتا مربوط به مجاهدین سابق هستند، از دست یافتن طالبان به قدرت در افغانستان به شدت نگران هستند و سوالهای زیادی را در این مورد مطرح می کنند که دولت افغانستان باید به آن جواب دهد.

امنیت افغانستان و نیروهای داخلی

افغانستان در بعد نظامی نیز سال سرنوشت سازی در پیش دارد. وزارت دفاع افغانستان اعلام کرده که در سال ۲۰۰۸، تلاش بر این خواهد بود که نیروهای ارتش این کشور در بیشتر عملیات نظامی نقش رهبری کننده را بر عهده داشته باشند.

این کار اگر از یک سو برای جلب حمایت مردم از عملیات نظامی علیه طالبان و ایجاد باورمندی و اعتماد نسبت به نیروهای داخلی افغانستان موثر است، از سوی دیگر، مسئولیت بزرگی را بر گردن وزارت دفاع افغانستان و ارتش نوپای این کشور می اندازد.

ارتش افغانستان هنوز به درستی آموزش ندیده و تجهیز نشده است. این نیرو ظرف سالهای گذشته در عملیات نظامی در افغانستان، همواره به شکل گسترده ای متکی به حمایت نیروهای بین المللی بوده است.

با این حال وزارت دفاع می گوید حامیان بین المللی افغانستان متعهد به تقویت ارتش هستند.

آمریکا و چندین کشور دیگر تعهد کرده اند که در سال ۲۰۰۸، بیش از بیست فروند هلی کوپتر، نزدیک به سی تانک و دهها هزار اسلحه سبک را در اختیار ارتش افغانستان قرار دهند.

دغدغه مواد مخدر

مبارزه با مواد مخدر و حفظ دستاوردهای که دولت افغانستان در این عرصه داشته، چالش دیگریست که افغانستان در سال ۲۰۰۸ با آن روبرو خواهد بود.

آنگونه که مقامات اعلام کردند، چند ولایت افغانستان در سال گذشته از کشت خشخاش پاکسازی شد و این دستاورد بزرگی برای دولت افغانستان محسوب می شود. ولی با این حال، تولید و قاچاق مواد مخدر در افغانستان هنوز به شکل گسترده وجود دارد و این موضوع همچنان از نگرانی های بزرگ افغانستان است.

مبارزه دشوار  اقتصاد تعداد زیادی از کشاورزان و ساکنان ولایات عمدتا جنوبی افغانستان در حال حاضر به مواد مخدر معتاد شده و از سوی دیگر اتهامات زیادی علیه برخی مقامات بلند پایه دولتی در مورد دست داشتن آنان در تولید و قاچاق مواد مخدر وجود دارد

ریشه کنی مشکل مواد مخدر در افغانستان با توجه به این مسایل، برای دولت به رهبری حامد کرزی چندان ساده نیست.

آقای کرزی همواره تحت فشار بوده است که نام مقامات بلند پایه دولتی را که در قاچاق مواد مخدر دست دارند افشا کند. علی احمد جلالی، وزیر داخله (کشور) سابق افغانستان نیز چندین بار از فهرست کسانی یاد کرده بود که در دولت کار می کنند و در کار و بار مواد مخدر دخیل اند اما این فهرست هیچگاه در اختیار رسانه ها قرار نگرفت.

کارشناسان باور دارند که کشت و تولید مواد مخدر به نا امنی ها در افغانستان دامن می زند. بسیاری معتقدند که طالبان بخش زیادی از نیازمندی های مالی خود را از راه مواد مخدر به دست می آورند.

پس با این اساس، تلاشهای جدی برای ریشه کنی مشکل مواد مخدر، برای دولت افغانستان که می خواهد بر نا امنی ها فایق آید، امر ضروری تلقی می شود.

از سوی دیگر، منتقدان تاکید دارند که دولت افغانستان باید در سالی که پیش رو دارد، مبارزه با فساد را شدت بیشتری ببخشد و در راه آوردن اصلاحات و تحکیم حاکمیت قانون در سراسر افغانستان تلاشهای جدی تری به خرج دهد.

بازگشت به صفحه افغانستان