Кабирӣ: Сабру таҳаммул шиъори Ҳизби наҳзати исломии Тоҷикистон аст
Раҳбари Ҳизби наҳзати исломии Тоҷикистон рӯзи 27-уми апрел, дар суханронии худ дар маросими ҷашни 40-умин солгарди таъсиси ин ҳизб гуфт, ҳарчанд бархеҳо сабру таҳаммулро ба унвони иттиҳом алайҳи ин ҳизб нисбат медиҳанд, ӯ ин сифатро имтиёзи ҳизб медонад.
Маросими ҷашни 40-солагии таъсиси Ҳизби наҳзати исломии Тоҷикистон алорағми мушкилоти мухталифи маъмурӣ, ки масъулони он дар ҷараёни омодагӣ ба ин маросим гузориш дода буданд, дар мақари ин ҳизб дар Душанбе бошукӯҳ баргузор шуд.
Ин ҷаласа ба сурати зинда дар сойти расмии Ҳизби наҳзати исломии Тоҷикистон пахш шуд.
Муҳиддин Кабирӣ, дар суханронии худ дар ин ҷаласаи ҷашнӣ гуфт, ки сабр ва таҳаммул шиъори ҳизби наҳзати исломии Тоҷикистон будааст.
Ӯ гуфт: "Мо сабр кардем, сабр хоҳем кард. Сабр ин сифат аст ва имтиёзи мо аст, иттиҳом нест. Баъзеҳо инро ба унвони иттиҳом ворид мекунанд."
'Аз ин ба баъд ҳаққи худро талаб хоҳем кард'
Аммо дар идомаи сӯҳбаташ оқои Кабирӣ паёми дирӯзи Эмомалӣ Раҳмон, раиси ҷумҳури Тоҷикистонро ба чолиш кашид ва гуфт: "Оқои Раҳмон гуфт, ки ҳукумати Тоҷикистон ҳамаи шароитро барои аҳзоби сиёсӣ фароҳам кардааст... агар мегуфт, ки муҳаё хоҳад кард, шояд мо умедвор мешудем. Барои аҳзоби сиёсӣ ҳеҷ шароите қоил нест, давлат. Дар ҳоле ки мо ҳаққи конститутсионии худро мехоҳем ва аз ин ба баъд ҳаққи худро талаб хоҳем кард."
Дар рӯзҳои қаблӣ, масъулони ҲНИТ, пуртарафдортарин ҳизби мухолиф дар кишвар аз мушкилоти мухталифи маъмурӣ дар робита ба омодагӣ ба баргузории ин маросими ҷашнӣ гузориш дода буданд.
Бо ин ҳама ҷашни 40-солагии таъсиси ҲНИТ рӯзи 27-уми апрел дар дафтари ин ҳизб дар Душанбе, бо ширкати беш аз 3000 аъзо ва тарафдорони ин ҳизб ва намояндагони аҳзоби дигари сиёсӣ, меҳмонони хориҷӣ ва суфарои кишварҳои хориҷӣ дар Душанбе баргузор шуд.
"Номи ҷумҳурии исломии Тоҷикистонро намехоҳем"
Ҳоҷӣ Акбар Тӯраҷонзода, рӯҳонӣ ва сиёсатмадори саршинос, ки дар таърихи истиқлоли Тоҷикистон ва густариши Ҳизби наҳзати исломӣ нақши боризе дорад, дар канори меҳмонони ҷашни ин ҳизб суханронӣ кард.
Вай гуфт, ки дар ин рӯз "набояд танҳо табрикот ва кафкӯбиҳо, балки дарсҳое барои ибрат низ барои ҷавонон аз ин минбар садо бидиҳад, то дар оянда ин камбудиҳо такрор нашаванд."
Оқои Тураҷонзода мушаххас нагуфт, ки манзур аз "камбудиҳо" чист, аммо дар идома афзуд: "Ҳар давлат ва ҳар ҷомеъае, ки дар он инсон худро озод ва вораста эҳсос менамояд ва шарофати ӯ ҳифз мешавад ва ӯ аз имтиёзҳо ва неъматҳои модию маънавӣ бархурдор аст, ин давлат ва ин ҷомеъа исломист, бале, мо фақат ҳаминро аз Тоҷикистон мехоҳем, на номи Ҷумҳурии исломии Тоҷикистонро."
Дар ҳамин ҳол сусиол демукротҳо, ҳизби дигари мухолифи сиёсати давлат дар Тоҷикистон бо судури баёнияе дар ин рӯз, ба намояндагон ва тарафдорони Ҳизби наҳзати исломии Тоҷикистон, танҳо ҳизби расмии мазҳабӣ дар Осиёи Миёна паёми табрикотии худро мунташир кардаанд.
'Солгарди масъулиятшиносӣ'
Раҳматилло Зоиров, раҳбари ҳизби сусиол демукроти Тоҷикистон, ки низ дар ҷаласаи 40-солагии таъсиси ҲНИТ ширкат дошт, гуфт ки ҳизби ӯ бо ҳизби наҳзати исломӣ "ҳамкор" ҳастанд.
Вай дар паёми табрикотиаш нахуст эҳтироми худро ба ёди Саид Абдуллоҳи Нурӣ, раҳбари фақиди ҲНИТ иброз дошта ва нақши ӯро дар таҳаққуқи субот дар Тоҷикистон "беназир" хонд.
Ӯ дар ин паём аз ҷумла гуфт: "Устод Саид Абдуллоҳи Нурӣ дар пойдории сулҳ дар Тоҷикистон умдатарин нақши нотакрори худро дошт ва дорад, ва бе устод Саид Абдуллохи Нурӣ сулҳи Тоҷикистон дар солхои 1994-1997 ғайриимкон буд, ва таҳаммулпазирии сиёсатмадор Нурӣ дар ин солҳо, волотарин нуқтаи дастрасии сулҳи Тоҷикистон гашт."
Оқои Зоиров афзудааст, ки ҳизби сусиол демукроти Тоҷикистон ҲНИТ-ро ба унвони умдатарин ҳизби мухолифи кишвар мепазирад ва маҳз ба ин хотир ин ҳизб дар ҷараёни демукротизаи ҳаёти ҷомеъа ва давлати Тоҷикистон масъулияти хос дорад.
Раҳбари ҳизби сусиол демукроти Тоҷикистон дар поёни паёми табрикотиаш ибрози умедворӣ кард, ки "40-солагии таъсисёбии ҲНИТ - солгарди масъулиятшиносӣ гардад."
Сӯҳроб Шарипов, танҳо намояндаи порлумон ва Ҳизби ҳокими халқи демукротики Тоҷикистон дар маросими ҷашни Ҳизби наҳзати исломӣ буд. Ӯ низ раҳбарони ҲНИТ-ро масъулиятшинос тавсиф кард.
Ӯ гуфт: "Аҳзоби сиёсӣ рукни муҳимми ҷомеъаи мустақил ҳастанд. Ҳизби наҳзат мароҳили муҳиммро пушти сар гузошт ва ҳоло мо дар марҳалаи ҳассос ҳастем, ҳизби наҳзат ин масъулиятро дарк мекунад ва барои шаъну шараф ва имон нерӯи худро харҷ мекунад."
Ӯ гуфт, ки "ҳарчанд порлумон ҷои баҳс аст, аммо вақте манофеъи давлат дар миён аст, мо ҳама муттаҳид мешавем" ва ба унвони мисол ба изҳороти муштараки порлумони Тоҷикистон унвонии Думои Русия дар рӯзҳои ахир ишора кард.
Мушкилот дар омодагӣ барои ҷашн
Қаблан аз мушкилоти мухталиф дар ҷараёни омодагӣ ба ҷашни 40-солагии ҲНИТ гузориш шуда буд ва масъулони ҳизб ин мушкилотро ношӣ аз талошҳои мақомоти давлатӣ барои ҷилавгирӣ аз густариши фаъъолият ва тарафдорони ҳизб дар кишвар хонданд.
Аз ҷумла гуфта шуд, ки ҳизб иҷозати баргузории ин ҷаласаи ҷашниро дар Кохи Борбад, ки яке аз кохҳои бошукӯҳ дар пойтахт маҳсуб мешавад, дарёфт накард ва ҳудуди сад меҳмони даъватшуда ба ин ҷашн аз хориҷи кишвар барои дарёфти визои Тоҷикистон бо мушкилот рӯбарӯ шуданд.
Ғайр аз ин рӯзи 24-уми апрел масъулони ҲНИТ дар Душанбе гузориш доданд, ки мақомоти маҳаллии шаҳри Ваҳдат ба аъзои ин ҳизб ҳушдор додаанд, ки аз ширкат дар маросими 40-умин солгарди таъсиси ин ҳизб дар шаҳри Душанбе худдорӣ кунанд.
Аммо манобеъи расмӣ ин иддаъоҳоро, ки дар роҳи баргузории маросими 40-солагии ҲНИТ дар Тоҷикистон ба сурати пуршукӯҳ мақомоти давлатӣ мавонеъи сунъӣ эҷод мекунанд, ҳамвора рад кардаанд.
Аз ҷумла сухангӯйи вазорати хориҷаи Тоҷикистон дар посух ба ин иддаъо, ки дастгоҳҳои фаннӣ барои судури визо ба атбоъи хориҷӣ дар фурудгоҳи Душанбе бо ҳадафи надодани иҷозаи вуруд ба меҳмонони ҲНИТ "аз кор уфтодаанд"-ро хаёлпардозӣ унвон кард.
Вазорати умури хориҷаи Тоҷикистон рӯзи 23-юми апрел эълон карда буд, ки судури раводиди сода ба хориҷиён дар фурӯдгоҳи Душанбе ба далоили фаннӣ барои чанд рӯзи оянда мутаваққиф шудааст.
Ҳарчанд намояндагони ҲНИТ мегӯянд, таърихи таъсиси ин ҳизб ба даврони ҳукумати шӯроҳо бармегардад ва 40-солагии таъсиси ин ҳизбро таҷлил мекунад, дар Тоҷикистони мустақил ин ҳизб дар моҳи декабри соли 1991 расман сабти ном шуд.
Дар даврони ҷанги дохилии солҳои 1992 -1997 дар Тоҷикистон ҳизби наҳзати исломӣ якҷо бо ҳизби демукрот ва созмони “Лаъли Бадахшон” алайҳи давлати вақти кумунистӣ сангар гирифта буд. Дар авоили соли 1993 Додгоҳи Олии Тоҷикистон фаъолияти ин ҳизбро мамнӯъ кард.
Он замон пойгоҳҳои аслии ин ҳизб ва нерӯҳои дигари мухолиф дар Афғонистон воқеъ буд ва онҳо маъмулан дар минтақаи Рашт, дар шарқи Тоҷикистон, бо нерӯҳои давлатӣ даргир мешуданд.
Пас аз имзои Мувофиқатномаи сулҳи Тоҷикистон дар моҳи июни соли 1997 шароит барои бозгашти аъзои ҳизби наҳзати исломӣ ба кишвар фароҳам шуд ва дар моҳи августи соли 1999 ин ҳизб дубора ба расмият шинохта шуд.