وضعیت امنیت در عراق در طول سال گذشته بهبود چشمگیری داشته است

این گفته سخنگوی سفارت آمریکا در عراق در نگاه اول چیزی نیست جز یکی از آن اظهار نظرهای کلی در نشست های مطبوعاتی. اما در پس همین جمله ساده حقیقتی عمیق نهفته است.

سیاست در عراق نه تنها بسیار پیچیده، که بسیار مهم است. اگرچه ممکن است در خیابان های بغداد اینطور به نظر نرسد.

برای بیشتر مردم، پیدا کردن کار، ذخیره کردن چند لیتری بنزین یا وضعیت آب آشامیدنی در شهر بسیار مهمتر است تا دانستن اینکه دویست و پنجاه نماینده پارلمان در نقطه ای دور از چشم - وسط منطقه سبز بغداد - چه می کنند.

با این همه، همین که امروز شهروندان بغدادی به وضعیت نابسامان اقتصاد و خدمات شهری فکر می کنند، خود گامی به پیش است.

یک سال پیش همین موقع، دغدغه اصلی همین مردم بقاء بود؛ یافتن محله ای آرام که در آن از جوخه های مرگ و شبه نظامیان در امان باشند؛ و هراس هر روزه از اینکه فرزندشان قربانی انفجارهای روزمره در بغداد نشود.

طرح هایی مثل قانون انتخابات، قانون نحوه استخراج و مدیریت نفت و گاز، قانون نحوه توزیع درآمدهای نفتی، و مسائلی چون بازنگری قانون اساسی و تعیین زمان رأی گیری برای تعیین وضعیت شهر کرکوک همچنان در پارلمان معطل مانده است

این بهبود نسبی اوضاع و کاهش خشونت ها به سه عامل نسبت داده شده است: اعزام سی هزار نیروی اضافی آمریکایی؛ اعلام آتش بس از سوی مقتدی صدر؛ و واکنش منفی سنی های عراق به حملات بی رحمانه گروه های منتسب به القاعده.

در واقع در همین نکته آخر است که سیاست اهمیت می یابد: آنجا که نیروهای سنی در قالب واحدهای مسلح و شبکه های اطلاعاتی به رویارویی با حملات القاعده برخاسته و فعالیت آنها را تا حد زیادی خنثی می کنند.

اساسا افزایش نیروهای آمریکایی در عراق هیچگاه به هدف از بین بردن شورش ها صورت نگرفته بود، بلکه هدف این بود که فرصتی برای سیاستمردان عراقی ایجاد کند تا شاید در عرصه سیاسی گام هایی به جلو بردارند.

با این همه نباید تصور کرد که پیشرفت زیادی در این زمان حاصل شده است. پارلمان عراق تنها یک قانون مهم تصویب کرده است (قانون عدالت و پاسخگویی برای خنثی کردن تبعات فاجعه بار بعث زدایی.)

هر سال می گوییم این سال سالی سرنوشت ساز است ... اما امسال دیگر حقیقتا سرنوشت ساز است   یک دیپلمات

به جز این مورد اکثر طرح ها و لوایح اساسی - مثل قانون انتخابات محلی، قانون انتخابات، قانون نحوه استخراج و مدیریت نفت و گاز، قانون نحوه توزیع درآمدهای نفتی، بازنگری در قانون اساسی، تعیین زمان رأی گیری برای تعیین وضعیت شهر کرکوک - همچنان در پارلمان معطل مانده است.

مقام های رسمی و دیپلمات ها گناه این همه را بیش از هر کس به گردن دفتر نخست وزیر و شخص نوری مالکی می اندازند. منتقدان آقای مالکی می گویند که او با دیگراعضای دولت ائتلافی خود همکاری نمی کند.

شاید بتوان گفت از آغاز هم کسی انتظار عملکرد سریع و قدرتمند از پارلمان عراق نداشت. دموکراسی در عراق ریشه دار نیست و علاوه بر این، کل نظام این کشور در پی اشغال و شورش های متعاقب آن به آشوب کشیده شده بود.

با این همه آمریکایی ها انتظار این حد از بی ارادگی سیاسی در حلقه نزدیکان نوری مالکی را نداشتند.

	بسیاری آقای مالکی را مقصر رکود سیاسی در عراق می دانند

پس از ماه ها کشمکش سیاسی، در پایان دسامبر سال گذشته میلادی کاندولیزا رایس، وزیر خارجه ایالات متحده، با پیامی که به زبان دیپلماتیک آن را "بسیار محکم" می نامند، به عراق سفر کرد.

پس از آن سفر، شرکای ائتلافی آقای مالکی منتظر علامتی از جانب آمریکا بوده اند تا علیه وی اقدام کنند. سرنگون کردن نوری مالکی گزینه چندان مطلوبی نیست اما اگر ناکارآمدی فعلی ادامه پیدا کند، باید بهایی پرداخته شود.

نزدیک به پنج سال پس از حمله به عراق، تقریبا همه سیاستمداران آمریکایی اذعان دارند که برنامه زمانی مورد نظرشان برای پیشرفت سیاسی در عراق غیر واقع بینانه بوده است اما همچنان امیدوارند که از میان این مشکلات موفقیتی سربرآورد.

به قول یکی از دیپلمات ها، "هر سال می گوییم این سال سالی سرنوشت ساز است ... اما امسال دیگر حقیقتا سرنوشت ساز است."