رئیس جمهوری ونزوئلا از مردم خواست به کاخ سفید نامه بفرستند

در حالیکه ارتش ونزوئلا از ورود کمک‌های بشردوستانه به این کشور جلوگیری کرده و گروه تماس برای حل بحران ونزوئلا خواستار برگزاری انتخابات آزاد در این کشور شده، نیکلاس مادورو، رئیس جمهوری، از مردم خواسته برای دولت آمریکا نامه سرگشاده بفرستند.

رئیس جمهوری ونزوئلا گفته است که مردم این کشور باید نشان دهند که از "مداخله آمریکا" در امور داخلی خود راضی نیستند و از آنان خواسته است با امضای یک نامه سرگشاده خطاب به دولت ایالات متحده، از رهبران آن کشور بخواهند "به حق حاکمیت ونزوئلا احترام بگذارند." آقای مادورو ابراز امیدواری کرده است که ده میلیون نفر این نامه را امضا کنند.

نیکلاس مادورو که در جمع هواداران دولت سخنرانی می‌کرد، گفت که ایالات متحده و کشورهای دیگر در نظر دارند با تسلط بر ونزوئلا، ثروت ملی این کشور را به غارت ببرند.

آقای مادورو همچنین ایالات متحده و کشورهای دیگر را به خاطر تلاش برای ارسال کمک‌های بشردوستانه برای مردم ونزوئلا محکوم کرد و گفت که هدف آنان، وخیم جلوه دادن شرایط اقتصادی مردم و بهره‌برداری سیاسی و تبلیغاتی به نفع مخالفان است. آقای مادورو گفت که مردم ونزوئلا به کمک غذایی و دارویی نیاز ندارند.

پیشتر، گزارش شده بود که کامیون‌های حاوی کمک‌های بشردوستانه ایالات متحده برای مردم ونزوئلا در یک شهر مرزی کلمبیا متوقف شده و ارتش ونزوئلا با بستن پل ارتباطی بین دو کشور، از ورود این محموله به داخل ونزوئلا جلوگیری می‌کند.

محموله کمک ایالات متحده به درخواست خوان گوایدو، رئیس پارلمان ونزوئلا به این کشور ارسال شده است. آقای گوایدو با غیرقانونی خواندن انتخابات ریاست جمهوری اخیر که به پیروزی آقای مادورو با اکثریت بزرگ آرا منجر شد، خود را رئیس جمهوری انتقالی اعلام کرده و خواستار کناره‌گیری نیکلاس مادورو شده است. وی گفته است که هدف از این اقدام، فراهم کردن زمینه برگزاری انتخابات آزاد، شفاف و منصفانه با مشارکت تمامی احزاب و گروه‌های سیاسی است.

آقای مادورو، که تا کنون از حمایت اکثر افسران عالیرتبه ارتش برخوردار بوده، گفته است که به شرطی به کمک خارجی اجازه ورود می‌دهد که محموله‌های ارسالی در اختیار ارتش قرار گیرد و دولت آن‌ها را توزیع کند. مخالفان گفته‌اند که در چنین صورتی، اقلام ارسالی از فروشگاه‌های دولتی سر در خواهد آورد و بین طرفداران دولت توزیع خواهد شد.

روز گذشته،اجلاس وزیران خارجه کشورهای تماس برای ونزوئلا، که هدف خود را یافتن راه مصالحه و حل مسالمت‌آمیز بحران این کشور اعلام کرده، از رئیس جمهوری ونزوئلا خواست که بابرگزاری "انتخابات آزاد، منصفانه و شفاف" موافقت کند.

این گروه، که گفته است بر خلاف برخی دیگر از کشورها موضع بی‌طرفانه نسبت به بحران ونزوئلا اتخاذ کرده، از کشورهای عضو اتحادیه اروپا، چند کشور دیگر اروپایی و اکثر کشورهای آمریکای لاتین تشکیل یافته و روز گذشته نشستی را در سطح وزیران خارجه در مونته‌ویدئو، پایتخت اروگوئه برگزار کرد.

آقای مادورو، که از سال ٢٠١٣ سمت ریاست جمهوری را در دست داشته، تا کنون تاکید داشته که انتخابات ماه مه سال ٢٠١٨ که بدون مشارکت اکثر احزاب و گروه‌های سیاسی برگزار شد، مشروعیت داشته و خود را رئیس جمهوری قانونی دانسته است.

اکثر کشورهای اروپایی و آمریکای لاتین، از جمله اروگوئه، ایالات متحده و کانادا خواستار کناره‌گیری نیکلاس مادورو و برگزاری انتخابات ریاست جمهوری جدید هستند اما روسیه و چند کشور دیگر از ادامه زمامداری نیکلاس مادورو حمایت می‌کنند. ایران، سوریه، ترکیه، چین، کامبوج، کوبا، بولیوی و نیکاراگوئه از جمله حامیان آقای مادورو هستند.

بحران ونزوئلا

بحران سیاسی ونزوئلا با انتخابات پارلمانی سال ۲۰۱۶ و پیروزی چشمگیر ائتلاف احزاب مخالف دولت آغاز شد. پیش از آن، حزب چپگرا به رهبری هوگو چاوز، رئیس جمهوری قبلی، و آقای مادورو اکثریت قابل توجه کرسی های پارلمان را در دست داشت. وخامت شرایط اقتصادی و گسترش فساد از عوامل شکست این حزب در انتخابات پارلمانی عنوان شده است.

هوگو چاوز در سال ١٩٩٩ به ریاست جمهوری ونزوئلا رسید و تا زمان مرگ در سال ٢٠١٣، در این سمت بود. وی با استفاده از درآمدهای سرشار نفتی در این دوره، موفق به اجرای سیاست‌هایی شد که آنها را سوسیالیسی و انقلابی توصیف می‌کرد و شامل استفاده از پول نفت برای ارائه خدمات رفاهی بود بی آنکه توجهی به سرمایه‌گذاری و ایجاد اشتغال مولد شده باشد. مخالفان حکومت چاوز او را به سوء مدیریت و ایجاد زمینه مناسب برای سودجویی شخصی مقامات و وابستگان دولت و گسترش فساد متهم می‌کردند.

پس از درگذشت او در سال ٢٠١٣، معاونش نیکلاس مادورو به جای او به ریاست جمهوری رسید در حالیکه بحران اقتصاد ونزوئلا به شکل تورم و بیکاری به تدریج بروز کرده بود.

کاهش بهای نفت خام در سال ٢٠١٤ باعث تشدید بحران اقتصادی ونزوئلا شد و دولت برای تامین بودجه خود، به افزایش نقدینگی مبادرت کرد. در سال‌های اخیر، این کشور با تورم لجام گسیخته چند صدهزار درسدی، بیکاری گسترده، مهاجرت وسیع نیروی کار به خارج، کمبود مواد و اقلام اساسی، فقر، سوء تغذیه، افزایش جرایم و همچنین اعتراضات سیاسی علیه دولت مواجه بوده است. معترضان این وضعیت را نتیجه سیاست‌های نادرست بیست سال اخیر و فساد گسترده در تشکیلات حکومتی می‌دانند اما دولت ونزوئلا توطئه دشمنان خارجی به خصوص آمریکا و ایادی داخلی آنها را مسئول دانسته است.

با آغاز به کار پارلمان جدید، رئیس جمهوری از امضای مصوباتی که آنها را قابل قبول نمی دانست از جمله آزادی مخالفان سیاسی خودداری کرد و مراجعه پارلمان به دیوان عالی این کشور، که قضات آن در دوره ریاست جمهوری آقایان چاوز و مادورو منصوب شده و به آنان وفادار بودند، برای اجرایی کردن مصوبات پارلمان بی نتیجه ماند.

دیوان عالی همچنین درخواست کناره گیری آقای مادورو را هم که چند هزار نفر از رای‌دهندگان امضا کرده بودند قابل قبول ندانست و آن را رد کرد. در قانون اساسی ونزوئلا، جمع‌آوری امضا برای مجبور کردن رئیس جمهوری به کناره گیری پیش‌بینی شده است.

دیوان عالی بعدا پارلمان را فاقد صلاحیت دانست و با صدور دستور برگزاری انتخابات مجلس موسسان برای تغییر قانون اساسی، اختیارات پارلمان را نیز به این مجلس واگذار کرد. تقریبا تمامی نمایندگان مجلس موسسان از طرفداران آقای مادورو هستند.

مجلس موسسان برگزاری انتخابات پیش از موعد ریاست جمهوری و تمدید دوره ریاست جمهوری نیکلاس مادورو را تصویب کرد و به اجرا گذاشت و انتخابات ریاست جمهوری بدون حضور مخالفان و با پیروزی چشمگیر آقای مادورو برگزار شد