05:58 گرينويچ - جمعه 22 ژوئيه 2005
کره شمالی از ايالات متحده و کره جنوبی خواسته است به منظور حل بحران جاری در شبه جزيره کره با امضای پيمان صلح با آن کشور موافقت کنند.
دولت کره شمالی با صدور بيانيه ای اعلام داشته که در صورتی که يک پيمان صلح و عدم تجاوز بين اين کشور و آمريکا و کره جنوبی جايگزين قرارداد آتش بس کنونی در شبه جزيره کره شود آن را گامی ضروری برای حفظ صلح و حل مساله برنامه های هسته ای خود تلقی می کند.
در اين بيانيه آمده است که چنين پيمانی به منزله استقرار صلح در شبه جزيره کره است و در نتيجه اقدامی ضروری برای پاکسازی اين منطقه از تسليحات هسته ای محسوب می شود.
اشاره دولت کره شمالی به سياست اعلام شده آن کشور در مورد توليد جنگ افزارهای اتمی است که آن را به منظور دفاع از خود در برابر آنچه که تجاوزگری ايالات متحده خوانده لازم دانسته است.
بيانيه دولت کره شمالی که توسط خبرگزاری رسمی آن کشور انتشار يافته می افزايد که ايجاد سازوکاری برای حفظ صلح در شبه جزيره کره شرايط مساعد را برای موفقيت در مذاکرات شش جانبه پکن فراهم می سازد.
قرار است دور جديد مذاکرات با شرکت کره شمالی، کره جنوبی، آمريکا، ژاپن، روسيه و چين در اواخر ماه جاری در پکن، پايتخت چين، برگزار شود.
دور اول اين مذاکرات به منظور قانع کردن کره شمالی به کنار گذاشتن برنامه های هسته ای خود در ماه اوت سال 2003 برگزار شد و چند دور مذاکرات بعدی به نتيجه نرسيده است.
در سال 2002، کره شمالی اعلام داشت که توافق سال 1994 با آمريکا برای توقف برنامه های هسته ای خود در برابر دريافت کمک اقتصادی، از جمله سوخت رايگان، را به دليل آنچه که پاسخ به نياز به توليد برق از طريق نيروگاه های هسته ای می داند متوقف کرده است.
کره شمالی در ماه ژانويه سال 2003 از پيمان منع گسترش جنگ افزارهای هسته ای خارج شد و سال گذشته اعلام داشت که موفق به توليد بمب اتمی شده است.
لزوم امضای پيمان صلح
دولت کره شمالی در توجيه تصميم خود به توليد تسليحات هسته ای گفته است که اين کشور با خطر حمله نظامی از سوی ايالات متحده مواجه است زيرا آمريکا از امضای پيمان دوجانبه صلح و عدم تجاوز خودداری می ورزد.
![]() جنگ کره با امضای توافق آتش بس خاتمه يافت اما هنوز پيمان صلح امضا نشده است |
در حال حاضر، يک توافق آتش بس بين آمريکا و کره شمالی امضا شده اما پيمان صلح بين دو کشور وجود ندارد.
قرارداد آتش بس در سال 1953 به امضا رسيد و درگيری نظامی بين کره شمالی و متحدان آن کشور با کره جنوبی، ايالات متحده و متحدان آنان را خاتمه داد.
شبه جزيره کره در اوايل قرن بيستم به تصرف ژاپن در آمد و اين وضعيت تا شکست ژاپن در جنگ دوم جهانی ادامه داشت.
با پايان جنگ دوم، کره به دو بخش شمال و جنوب تقسيم شد که در بخش شمالی تحت نفوذ اتحاد شوروی يک نظام کمونيستی مستقر شد.
در سال 1950، نيروهای کره شمالی با حمايت سياسی روسيه و همکاری نظامی چين در صدد اشغال بخش جنوبی بر آمدند.
با پيشروی نيروهای شمال در خاک کره جنوبی، شورای امنيت سازمان ملل متحد نيروهايی را به رهبری ايالات متحده به منطقه اعزام کرد که به بروز جنگ خونين کره منجر شد.
گفته می شود که در اين جنگ سه ساله، بيش از چهار ميليون نظامی و غيرنظامی از جمله 33 هزار سرباز آمريکايی، 16 هزار سرباز کشورهای متحد آمريکا، 415 هزار نظامی و غيرنظامی کره جنوبی، 520 هزارنظامی و غيرنظامی کره شمالی و تا 900 هزار نظامی چينی جان خود را از دست دادند.
اين جنگ با امضای توافق آتش بس در سال 1953 خاتمه يافت که بر اساس آن، نيروهای دو طرف به دو سوی خط آتش بس عقب نشينی کردند و قرار شد که پيمان صلح بعدا به امضا برسد اما هنوز در اين مورد اقدامی نشده است.
کره شمالی در شمال شبه جزيره کره و در سواحل دريای ژاپن و خليج کره واقع شده و با کشورهای چين کره جنوبی هم مرز است.
جمعيت کره شمالی به حدود 23 ميليون نفر می رسد و اقتصاد آن کشور، که براساس نظام سوسياليستی شکل گرفته، با مشکلات عمده ای از جمله در زمينه تامين نياز غذايی مردم مواجه بوده است.
کره جنوبی دارای جمعيتی حدود 48 ميليون نفر است و در دهه های اخير از رشد اقتصادی قابل توجهی برخوردار بوده است.