ناتاليا آنتلاوا گزارشگر بی بی سی در ايروان

همزمان با راهپيمايی بزرگ ارامنه در ايروان، جوامع ارمنی در ساير کشورهای جهان نيز به برگزاری مراسم يادبود می پردازند؛ يک نوجوان ارمنی در قبرس مشعل به دست گرفته است

انتظار می رود صدها هزار نفر در راهپيمايی روز يکشنبه که به ياد وقايع سال 1915 صورت می گيرد شرکت کنند.

هزاران جوان ارمنی از شامگاه شنبه پيشاپيش به خيابانهای ايروان آمدند تا مراسم سالگرد حوادثی را برپا کنند که ارمنستان آن را "نخستين قتل عام قرن بيستم" توصيف می کند.

انبوه جوانان در صفوف منظم، مشعل به دست گرفتند و با خواندن سرود ملی ارمنستان خيابانهای پايتخت را به آرامی طی کردند تا به بنای يادبودی بر فراز يک تپه برسند که برای بزرگداشت قربانيان کشتار ارامنه ساخته شده است؛ کشتاری که ارمنستان اصرار دارد آن را "قتل عام" بنامد.

بسياری از همين جوانان گفته اند که شب را در کنار بنای يادبود سپری خواهند کرد و سپس در بامداد يکشنبه به صدها هزار نفری خواهند پيوست که انتظار می رود در راهپيمايی شرکت کنند.

در صفوف راهپيمايی روز يکشنبه بسياری از ارامنه آمريکا و اروپا هم حضور خواهند داشت که بخشی از انبوه مهاجران پراکنده اين قوم در سراسر جهان هستند. شمار اين مهاجران دست کم سه برابر جمعيت سه ميليون نفری کنونی ارمنستان است.

پوستری از تصاوير 90 نفر از بازماندگان کشتار ارامنه، ديواری در ايروان را پوشانده است

بسياری از مردم اميدوار هستند که روز يکشنبه، يک و نيم ميليون نفر از ارامنه را خيابانهای ايروان ببينند؛ رقمی برابر با شمار کسانی که به عقيده آنها در طول دوران دوساله تبعيد و کشتار ارامنه به دست ترکان عثمانی که از سال 1915 آغاز شد، جان باخته اند.

ارمنستان پس از نود سال هنوز اين گذشته تاريخی را پيش چشم دارد؛ مرزهايش با ترکيه بسته است و هيچ رابطه ديپلماتيکی ميان دو کشور وجود ندارد.

مردم ارمنستان از ترکيه و جامعه جهانی می خواهند تا آنچه در سال 1915 اتفاق افتاد را به عنوان قتل عام بشناسند.

اما آنکارا می گويد تعداد کشته شدگان بسيار کمتر بوده و در اين رقم به شدت اغراق شده است. کشته شدگان ارامنه، به باور ترکيه، جزو تلفات جنگ جهانی اول بوده اند و قربانی قتل عام محسوب نمی شوند.

در حالی که آنکارا به پيشواز گفتگوهای عضويت در اتحاديه اروپا می رود، ارمنستان اميد دارد که اروپا ترکيه را وادارد تا موضعش را تغيير دهد. اين يکی از خواسته های کسانی خواهد بود که روز يکشنبه به خيابانهای ايروان می آيند.

بسياری می گويند که آنها تنها برای يادبود کسانی که کشته شده اند به خيابان نمی آيند، بلکه می آيند تا از دنيا بخواهند تا آنچه را که به باور همه در اين نقطه از جهان، "نخستين قتل عام قرن بيستم" بوده است، تصديق کند.