|
اکونوميست: انتخابات اخیر ایران، رويگردانی از رئیس جمهور | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
هفته نامه بریتانیایی اکونوميست، در شماره اخير خود به نتايج انتخابات مجلس خبرگان و نيز انتخابات شوراهای شهر و روستا در ايران پرداخته و چنين نتيجه گيری کرده که اين انتخابات نشان دهنده کاهش محبوبيت محمود احمدی نژاد است که اکونومیست از او به عنوان رئیس جمهور ستیزه جوی ایران نام می برد. به عقيده نويسنده مقاله، در طی ۴ سال گذشته اتفاقی که موجب خوشحالی ايرانيان ميانه روتر، شود نیفتاده بود ولی در هفته جاری آنها توانستند يک پيروزی انتخاباتی را جشن بگيرند. انتخاباتی که نتيجه آن ممکن است سبب شود از فعاليت های هموطنان تندروترشان که از محمود احمدی نژاد رئيس جمهور مردمگرايشان دستور می گيرند کاسته شود. اکونوميست می نويسد که نتايج اوليه انتخابات مجلس خبرگان که قدرت زيادی دارد، نشان دهنده اين است که جناح طرفدار اکبر هاشمی رفسنجانی، رئيس جمهور اسبق ايران، که عملگراست، رقيبش آيت الله تقی مصباح يزدی را که غالبا از او به عنوان معلم و مشاور آقای احمدی نژاد نام برده می شود، شکست داده است. در ادامه مقاله آمده است که اگر چه بهيچوجه احتمال نداشت که پيروزی افراط گرايان موقعيت آيت الله خامنه ای را که در سال ۱۹۸9 به سمت رهبر مذهبی ايران انتخاب شد به خطر بيندازد، ولی اين پيروزی می توانست سبب شود که او برای اتخاذ سياست های اجتماعی محافظه کارانه تر و سياست خارجی جنگ طلبانه تر تحت فشار قرار گيرد. ميانه رو ها از اين هم نگران بودند که آيت الله مصباح يزدی دارای يک برنامه دراز مدت برای جانشينی آيت الله خامنه ای باشد. نويسنده اکونوميست معتقد است که بسياری از آيت الله های سنتگرا و عملگرايانی مانند آقای رفسنجانی، نتيجه انتخابات را نشانه ترديد مردم درباره آقای احمدی نژاد با توجه به عملی نشدن وعده های اقتصادی و نيز سياست خارجی مقابله جويانه ای که ايران را در آستانه تحريم های سازمان ملل متحد قرار داده، می دانند. هفته نامه اکونوميست می نويسد آقای رفسنجانی از نتيجه انتخابات خوشحال خواهد بود. اکونوميست اشاره می کند که انتخابات سال ۱۹۹۳ آخرين انتخاباتی بود که او در آن پيروز شده بود و از آن هنگام تلاش هايش برای ورود به مجلس و نيز رئيس جمهور شدن دوباره با ناکامی روبرو شده بود. نويسنده مقاله معتقد است که آقای رفسنجانی، محمد باقر قاليباف، شهردار تهران را که مايل به تسويه حساب با آقای احمدی نژاد است، در خوشحالی خود سهيم می کند. آقای احمدی نژاد به عنوان کانديدای محافظه کاران، جای آقای قاليباف را تنها چند روز قبل از انتخابات رياست جمهوری در سال ۲۰۰۵ گرفت که موجب خصومتی شد که به تقسيم آراء محافظه کاران منجر شد. در پايان مقاله اکونوميست می خوانيم که پيروزی چشمگير طرفداران آقای قاليباف در انتخابات شوراهای شهر و روستا که همزمان با انتخابات خبرگان برگزار شد، ضربه ای به آقای احمدی نژاد است که چهره اش در سراسر پايتخت بر روی پوسترها ديده می شد. ولی رئيس جمهور با سرزندگی، انتخابات را يک پيروزی در برابر غرب خوانده که به گفته او، رسانه های آن به نحوی رذيلانه، ايران را کشوری غير دموکراتيک جلوه می دهد. | مطالب مرتبط نگرانی از 'جابه جايی' در نتايج شورای تهران19 دسامبر، 2006 | ايران اعلام نتايج اوليه انتخابات شورای شهر تهران18 دسامبر، 2006 | ايران هاشمی رفسنجانی؛ نقش تازه در شرايط تازه18 دسامبر، 2006 | ايران سردرگمی در مورد نتایج انتخابات شورای تهران18 دسامبر، 2006 | ايران جامعه ناشناخته ايران و آيينه ناشفاف انتخابات17 دسامبر، 2006 | ايران پايان انتخابات در ايران15 دسامبر، 2006 | ايران | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||