هزینه هنگفت، ستاره‌های تازه؛ اسلات سراغ «هوی متال» یورگن کلوپ می‌رود؟

لیورپول تابستان امسال در رویکردی بی‌سابقه بیشتر از هر سایر غول‌های لیگ برتر بازیکن خریده است. ستاره‌هایی که به نظر می‌رسد نشان از رویکرد تاکتیکی تازه مدافع قهرمانی فوتبال انگلیس دارند.

از سوی دیگر این سئوال مطرح است که تیمی مانند لیورپول که برخلاف منچستر سیتی، پاری‌سن‌ژرمن و حتی نیوکاسل پول یک دولت را پشت سر ندارد، بودجه خرید اینها را از کجا آورده است و چگونه توانسته با چنین هزینه‌هایی از چارچوب قوانین پایداری مالی لیگ انگلیس خارج نشود.

الکس کلبه، کارشناس فوتبال، معتقد است که بازسازی تابستانی آرنه اسلات در لیورپول، از همین حالا به عنوان مهم‌ترین تغییر و تحول یک قهرمان لیگ برتر در تاریخ این رقابت‌ها به شمار می‌رود.

با ورود فلوریان ویرتز، بازسازی خط هافبک لیورپول آغاز شد. قرارداد با جرمی فریمپونگ و میلوش کرکز به معنای پایان دوران درخشان زوج مدافعان کناری تیم، ترنت الکساندر آرنولد و اندی رابرتسون بود. حالا اما انتظار می‌رود با ورود هوگو اکیتیکه، این تغییرات به یک انقلاب تمام‌عیار تبدیل شود.

این دیگر تیم یورگن کلوپ نیست.

با این حال، با ورود ستاره‌های بوندس‌لیگا، به نظر می‌رسد اسلات در حال بازگرداندن ایده‌های سرمربی قبلی به لیورپول است.

قبل از بررسی چگونگی و چرایی تأثیر اکیتیکه بر تاکتیک‌های اسلات، بهتر است به آمار و ارقام اصلی ببینیم چرا لیورپول آماده است ۶۹ میلیون پوند، به اضافه ۱۰ میلیون پوند پاداش، برای این بازیکن ۲۳ ساله هزینه کند.

اکیتیکه در فصل گذشته بوندس‌لیگا در ۳۱ بازی، ۱۵گل و ۸ پاس گل داشت و در فهرست بیشترین تاثیرگذاری گل در رتبه پنجم میان بازیکنان شاغل در لیگ آلمان قرار گرفت.

این می‌تواند نشان‌دهنده‌ کیفیت بازی همه جانبه اکیتیکه باشد: هم در نگه داشتن توپ و هم در حرکت به فضاهای خالی و فرارهای پشت مدافعان.

از این نظر - در واقع از بیشتر جهات - او شباهت زیادی به الکساندر ایساک دارد: البته با استعداد و مهارت‌های فردی بسیار بیشتر و علاقه‌ وافر به دریبل زدن و پشت سر گذاشتن بازیکنان حریف.

او در ساخت موقعیت برای هم‌تیمی‌ها نیز بسیار ماهر است؛ در فصل ۲۵-۲۰۲۴ چهل و چهار موقعیت گل در جریان عادی بازی ایجاد کرد که از هر مهاجم دیگری در بوندس‌لیگا بیشتر است.

تنها نگرانی جزئی این است که اکیتیکه در مقابل دروازه کمی بی‌تجربه است. او در فصل گذشته بوندس‌لیگا ۱۱۷ شوت زد که از هر بازیکن دیگری بیشتر بود، اما تنها ۱۲/۸ درصد آن‌ها را گل کرد که آمار ضعیفی است.

اما این فقط به این معناست که اکیتیکه باید کمی صیقل بخورد. باید بدانیم که وقتی ایساک در همین سن بود و در فصل ۲۲-۲۰۲۱ برای رئال سوسیداد بازی می‌کرد، تنها شش گل در ۳۲ بازی زد، یعنی تنها ۸/۲ درصد از شوت‌هایش را گل کرد.

در دوره‌ای که استفاده از انتقال‌های هجومی اهمیت فزاینده‌ای پیدا کرده است، پاس گل‌های هوشمندانه اکیتیکه، یک و دوهای او با هم‌تیمی‌ها و نفوذهایش به یک سوم پایانی زمین که خطوط دفاعی حریف را می‌شکند، همگی از ویژگی‌های بارز یک مهاجم نوک درجه یک هستند.

به عنوان نمونه، او در فصل ۲۵-۲۰۲۴ در بوندس‌لیگا، با ۴۴ حرکت با توپ که به شوت ختم شد، بهترین عملکرد را داشت و از نظر تلاش‌ برای دریبل (۱۲۶) در رده پنجم جای گرفت و با ۴ گل در پی ضدحملات سریع، بیش از هر بازیکن دیگری در این لیگ گلزنی کرد.

به همین دلیل است که اضافه شدن اکیتیکه به لیورپول، نشان‌دهنده تغییری بسیار جالب برای اسلات است.

اسلات در اولین سال حضورش، جنبه‌های وحشیانه‌تر فوتبال یورگن کلوپ را مهار کرد تا لیورپولی آرام‌تر و کندتر بسازد و به انتظارات گسترده‌ از خودش که زمانی تیم‌های پپ گواردیولا را «نهایت لذت در فوتبال» توصیف کرده بود، پاسخ دهد.

اما جذب اکیتیکه بیان‌گر رویکردی متفاوت است، شاید بازتابی از درکی مشابه با آنچه اخیرا گواردیولا داشته است.

گواردیولا چند ماه پیش، اندکی پس از به خدمت گرفتن عمر مرموش، مهاجمی که آن زمان هم‌تیمی اکیتیکه بود، گفت: «فوتبال مدرن دیگر بر پایه جای‌گیری نیست. باید سوار بر ریتم باشی.»

به نظر می‌رسد اسلات نیز در حال تطبیق خود با تغییرات فوتبال مدرن لیگ برتر است.

نکته‌ای که به چشم می‌خورد این است که اکیتیکه هم‌زمان با فلوریان ویرتز، دیگر ستاره بوندس‌لیگا، به لیورپول آمد و خط حمله جدیدی را شکل می‌دهد که بر پایه حرکات نفوذی رو به جلو و تمایل به نفوذ سریع از میان خطوط بنا شده است.

این دو باید به طرز فوق‌العاده‌ای با هم ترکیب شوند. بازیکنانی که شباهت‌های قابل توجهی به هم دارند: هر دو می‌توانند پاس‌های یک ضرب دقیقی در بین خطوط بدهند، هر دو تمایل دارند وارد محوطه جریمه حریف شوند و هر دو در تیم‌های آلمانی مبتنی بر انتقال‌های سریع، پرورش یافته‌اند.

این یک تغییر جهت مشخص برای اسلات و تا حدودی، یک بازگشت غافلگیرکننده به دوران «هوی متال» کلوپ است.

آیا اسلات در حال اعمال تغییرات اساسی در آرایش لیورپول است؟

ورود ویرتز، اکیتیکه و دو مدافع کناری جدید همگی به آرایشی متفاوت در لیورپول اشاره دارند.

در فصل قبل حدود ۵۵ درصد گل‌های لیورپول (۴۷ گل از ۸۶ گل) را یا محمد صلاح زد یا با پاس منجر به گل او، زده شد. صلاح تقریباً به تنهایی جناح راست را پوشش می‌داد، در حالی که الکساندر آرنولد به داخل زمین متمایل می‌شد.

در مقابل، فریمپونگ یک مدافع راست بسیار هجومی با گستره بازی وسیع است. این باید مقداری از فشار روی صلاح را کم کند، اما همچنین ممکن است باعث شود این بازیکن مصری به سمت میانه زمین حرکت کند تا از ویرتز، اولین هافبک طراح (شماره ۱۰) واقعی لیورپول در سال‌های اخیر، حمایت کند.

موضوعی که این تئوری را تقویت می‌کند، سابقه بازی اکیتیکه به عنوان زوج خط حمله است. او احتمالاً در آرایش ۲-۵-۳ در کنار مرموش در فرانکفورت در بهترین فرم خود بود، جایی که این دو مهاجم به طور منظم جایشان را باهم عوض می‌کردند. او در باشگاه رنس فرانسه هم چنین نقشی داشت و حالا سئوال این است که اسلات می‌تواند برنامه مشابهی را با اکیتیکه و صلاح در نظر داشته باشد؟

در آرایش ۱-۳-۲-۴، بازی تهاجمی فریمپونگ در جناح راست می‌تواند صلاح را آزاد کند تا به مرکز زمین بیاید و در پستی شبیه به یک مهاجم مکمل در کنار اکیتیکه عمل کند. در این حالت ویرتز و یک هافبک شماره هشت دقیقاً پشت سر آن‌ها قرار می‌گیرند.

این قطعاً یک سبک مستقیم، پویا و خطی خواهد بود و قابلیت گرایش به فوتبال با انتقال‌های سریع در فصل آینده را دارد. اما این تنها یکی از گزینه‌هایی است که اکنون اسلات با در اختیار داشتن چنین مهاجم نوک همه‌کاره‌ای در اختیار دارد.

اکیتیکه قادر است مانند روبرتو فرمینو به عقب بیاید یا به عمق دفاع نفوذ کند، می‌تواند به عنوان تک مهاجم نوک یا یکی از دو مهاجم بازی کند و همچنین توانایی بازی در فوتبال انتقالی یا در تیمی با محوریت مالکیت توپ را دارد.

او یک بازیکن واقعاً استثنایی است: مهاجم مرکزی سریع و تاکتیک‌پذیر که تقریبا هر شش تیم بزرگ لیگ برتر فوتبال انگلیس به دنبال جذبش بودند.

اسلات چه مانند گواردیولا فوتبالی صبورانه در پیش بگیرد و چه به سمت عمق‌گرایی کلوپ برگردد، شانس لیورپول برای حفظ عنوان قهرمانی لیگ برتر افزایش یافته است.

لیورپول چگونه این‌گونه خرج می‌کند؟

لیورپول تا اینجای مهلت نقل و انتقالات تابستانی بی‌مهابا خرج کرده است: ۲۴۰میلیون پوند.

گرچه شایعاتی به گوش می‌رسد که هنوز کار این باشگاه در زمینه خرید بازیکن تمام نشده است اما لیورپول تا اینجا در تابستان ۲۰۲۵ این بازیکنان را خریده است: فلوریان ویرتز (۱۰۰ میلیون یورو از بایر لورکوزن که می‌تواند تا ۱۱۶ افزایش یابد)، هوگو اکیتیکه (۶۹ میلیون پوند از اینتراخت فرانکفورت)، ملیوش کرکز (۴۰ میلیون پوند از بورنموث)، جرمی فریمپونگ (۲۹/۵ میلیون پوند از لورکوزن) و آرمین پچی (۱/۵ میلیون پوند از پوشکاش آکادمیا.)

برای این که تصور بهتری از بزرگی این عدد داشته باشیم، می‌توان نگاهی انداخت به هزینه سه فصل قبل: منفی ۱۷/۸ میلیون پوند، ۹۲/۵ میلیون پوند و ۴۹/۸ میلیون پوند. برای مقایسه می‌توان به این اشاره کرد که منچستر یونایتد در زمان مشابه ۱۱۹، ۱۳۳ و ۱۹۰ میلیون پوند خرج کرده است.

حالا سئوال این است لیورپول پول از کجا می‌آورد و با توجه به قوانین مالی سختگیرانه لیگ برتر، این باشگاه چگونه توانسته اینقدر خرج کند؟

ابتدا باید بدانیم که لیورپول الان در موقعیت مالی قدرتمندی قرار دارد و درآمدش در سال جاری به لطف چندین عامل کلیدی افزایش یافته است:

این عوامل، در کنار هزینه‌های نسبتاً پایین نقل و انتقالات در فصل‌های گذشته، به این معنی است که لیورپول به خوبی از قوانین سود و پایداری لیگ برتر (PSR) تبعیت می‌کند. طبق این قوانین باشگاه‌ها طی سه سال نمی‌توانند بیش از ۱۵۰ میلیون پوند ضرر دهند.

کیران مگوایر، کارشناس مالی فوتبال، به بخش ورزشی بی‌بی‌سی گفت: «لیورپول باشگاهی فوق‌العاده باهوش است. آن‌ها از نظر قوانین پایداری مالی در وضعیتی فوق‌العاده قوی قرار دارند. از بین شش باشگاه بزرگ انگلیس، آن‌ها کمترین هزینه را در این چرخه سه‌ساله داشته‌اند.»

«آن‌ها هنوز فضای زیادی برای مانور با بودجه نقل و انتقالات خود دارند. علاوه بر این، هزینه جذب یک مهاجم احتمالاً به صورت اقساط پرداخت خواهد شد، به این معنی که هزینه می‌تواند در چندین فصل تقسیم شود.»

به اعتقاد مگوایر، نقطه قوت لیورپول این است که به‌جای خریدهای هنگفت و پر سروصدا، هوشمندانه عمل می‌کند: «لیورپول از سال ۲۰۱۹ تاکنون در بین ۱۰ باشگاه برتر از نظر هزینه‌های جذب بازیکن نبوده است، اما مدل آنها یک مورد کلاسیک از هوشمندتر بودن به جای بزرگتر بودن است.»

«مایکل ادواردز، مدیر اجرایی، کار درخشانی انجام می‌دهد و هرگز تحت فشار بیرونی بازیکن نمی‌خرد. وقتی هواداران خواستار جذب بازیکنان بیشتر می‌شوند، او دست و پایش را گم نمی‌کند.»

ماه گذشته، یورگن کلوپ، سرمربی سابق لیورپول، مبلغ بالقوه ۱۱۶ میلیون پوند برای ویرتز را «دیوانه‌کننده» توصیف کرد.

کلوپ که در دوران ۹ ساله حضورش در آنفیلد، قهرمان لیگ قهرمانان اروپا و لیگ برتر شد، احساس می‌کرد که هزینه‌های نقل و انتقالات با سرعت زیادی در حال افزایش است: «می‌دانم که یک بار گفتم اگر برای بازیکنی ۱۰۰ میلیون یورو بپردازیم، از کار کنار می‌کشم، اما دنیا در حال تغییر است .»

پیش از ورود ویرتز، داروین نونیز با قراردادی که می‌توانست تا ۸۵ میلیون پوند ارزش داشته باشد، در ژوئن ۲۰۲۲ از بنفیکا به لیورپول پیوست، رکورد گران‌ترین خرید باشگاه را شکست.

اما خریدهای بزرگ کلوپ در طول دوران حضورش در باشگاه، عمدتاً در پنجره‌های نقل و انتقالات مختلف پخش شده بودند.

باشگاه ویرجیل فان‌دایک را ژانویه ۲۰۱۸با ۷۵ میلیون پوند از ساوتهمپتون، آلیسون بکر را در ژوئیه ۲۰۱۸ با ۶۶/۸ میلیون پوند از آ اس رم و دومینیک سوبوسلای را در ژوئیه ۲۰۲۳ با ۶۰ میلیون پوند از لایپزیگ به خدمت گرفت.