نائومی گریملی بی بی سی نیوز - لندن

	سیاستمداران بریتانیایی نگرانند که ممکن است حمایت مردم این کشور از جنگ در افغانستان، کاهش یابد

این موضوع، روز گذشته (چهارشنبه 17 دلو / بهمن) نیز در جریان ملاقات کاندولیزا رایس وزیر خارجه آمریکا با گوردن براون، نخست وزیر بریتانیا در لندن مطرح شد.

حمایت سیاسی از حضور نظامی بریتانیا در افغانستان، بدون شک مشهود است، ولی آیا مردم بریتانیا نیز از این حضور حمایت می کنند؟ تاکنون ۸۰ تن از سربازان بریتانیایی در افغانستان کشته شده اند. اما مردم بریتانیا در این مورد چه فکر می کنند؟

یک بریتانیایی در مرکز شهر لندن در این رابطه می گوید: "ما باید سعی کنیم کاری را که در افغانستان آغاز کرده ایم به خوبی به پایان برسانیم و به نظر من بریتانیا باید حضور طولانی مدتی در افغانستان داشته باشد".

'جنگ بی معنا'

انصاف؟  این منصفانه نیست که سربازان بریتانیایی در ناامن ترین قسمت افغانستان مستقر شده اند، در حالیکه سایر کشورها، ما را در این راستا کمک نمی کنند   یک شهروند بریتانیایی

یک زن دیگر هم معتقد است "این منصفانه نیست که سربازان بریتانیایی در ناامن ترین قسمت افغانستان مستقر شده اند، در حالیکه سایر کشورها، ما را در این راستا کمک نمی کنند".

تابستان گذشته، در یک نظر سنجی آمده بود که ۲۸ درصد مردم بریتانیا خواستار برگشت فوری سربازان کشورشان از افغانستان بودند، در حالی که ۳۷ درصد می خواستند نیروهای بریتانیایی ظرف یک و یا دوسال آینده به کشورشان بازگردند. با آنکه از جنگ افغانستان نسبت به جنگ عراق، حمایت قویتری صورت می گیرد، ولی سیاستمداران نگرانند که ممکن است تغییری در این حمایت بوجود آید.

یازده سپتامبر و هروئین

'ناسپاسی'  بریتانیا سالانه یک میلیارد پوند به افغانستان می دهد، در آن کشور خون می دهد تا به دولت آقای کرزی کمک کند، ولی کرزی بریتانیا را مقصر می داند. این نوع ناسپاسی ممکن است تغییری را در افکار عمومی پدید آورد   پال فیلن، عضو پارلمان بریتانیا

یک تن از مقامات بریتانیایی بر این باور است که حضور نظامی این کشور در افغانستان، باید ادامه یابد.

او دو دلیل در این مورد می آورد: " اول اینکه ما خواستار واقعه مشابه یازدهم سپتامبر نیستیم و دوم اینکه ۹۰ تا ۹۵ درصد هروئین که به بریتانیا سرازیر می شود در افغانستان تولید می شود و ما باید با این مساله مبارزه کنیم. ولی تعهد سیاسی ما در این کشور از آن جهت تضعیف شده که در دنیای سیاست، ما اطمینان نداریم کاری که ما در افغانستان داریم انجام می دهیم، آیا جوابگوی این تقاضاهای ما هست یا خیر؟"

همین پرسش است که نگرانی هایی را در مورد تغییر جهت نظرات مردم بوجود آورده است و کسانی که خواستار خروج نیروهای بریتانیایی هستند، امیدوارند این سوء ظن ها باعث تغییر افکار عمومی شود.

پال فیلن، عضو پارلمان بریتانیا از حزب کارگر این را می پذیرد که او از جمله گروه اقلیتی است که هنوزهم از این جنگ حمایت می کنند ولی فکر می کنند که این حمایت تغییر خواهد کرد. بویژه پس از آنکه حامد کرزی رئیس جمهور افغانستان، اشاره تلویحی داشت بر ارتباط حضور سربازان بریتانیایی و ناامنی در ولایت هلمند.

آقای فیلن می گوید: "بریتانیا سالانه یک میلیارد پوند به افغانستان می دهد، در آن کشور خون می دهد تا به دولت آقای کرزی کمک کند، ولی کرزی بریتانیا را مقصر می داند. این نوع ناسپاسی ممکن است تغییری را در افکار عمومی پدید آورد".

از آنچه گفته شد، چنین بر می آید که حفظ حمایت مردم بریتانیا نسبت به جنگ افغانستان، بستگی به دو چیز دارد: سیاستمداران باید موفقیت های برجسته ای در بریتانیا داشته باشند تا از آنها نام ببرند و شاید هم اینکه جهانیان این نکته را درک و اذعان کنند که بهایی را که بریتانیا در جنگ افغانستان می پردازد بسیار گران است.